آشنایی با نظام صنفی کشاورزی و منابع طبیعی

با ابلاغ اساسنامه های تشکیل نظام صنفی کشاورزی، دبیرخانه های نظام صنفی کشاورزی در سطوح مرکز، استان و شهرستان تشکیل و متعاقب آن تشکیل هیأتهای مؤسس،، صدور پروانه تأسیس نظامها، برگزاری مجامع عمومی، برگزاری انتخابات اعضای هیأت مدیره و بازرسین ، تعیین ضوابط فنی صدور پروانه های فعالیت مورد پیگیری قرار گرفت.

در حال حاضر در اکثریت قریب به اتفاق شهرستانهای کشور نظام صنفی شهرستانی، در تمامی استانها نظام استانی تأسیس و راه اندازی شده است. علاوه بر آن در سطح ملی نیز با تشکیل هیأت عمومی و شورای مرکزی، رئیس نظام صنفی کشاورزی کشور انتخاب و توسط وزیر جهادکشاورزی منصوب گردیده است. با ابلاغ رئیس قوه قضاییه هیأتهای بدوی و تجدید نظر رسیدگی به تخلفات در نظامهای صنفی کشاورزی شهرستانها نیز تشکیل شده اند. هیأت های رسیدگی به تخلفات می توانند در نظم بخشی و استانداردسازی تولید و بهره برداری بخش کشاورزی بسیار تأثیر گذار باشند.

فعالیت این هیأت ها مستلزم طراحی و تدوین مصادیق تخلفات بر اساس ضوابط و استانداردهای تولید و بهره برداری در بخش کشاورزی است. هم اکنون در بیشتر شهرستانهای کشور نمایندگان نظام صنفی به عضویت کمیته ها و کارگروههای مرتبط با بخش کشاورزی در آمده و از این طریق انتظار می رود بتوانند در مجامع تصمیم ساز و تصمیم گیر بخش کشاورزی از حقوق و منافع صنفی کشاورزان دفاع نموده و زمینه پیشرفت و توسعه بخش کشاورزی را فراهم آورند. این نکته مهم قابل توضیح است که کارکرد نظام صنفی کشاورزی هیچ گونه منافات و تقابلی با کارکرد تعاونیها، اتحادیه ها و سایر تشکلهای بخش کشاورزی نداشته بلکه در جهت تقویت و تکمیل یکدیگر می باشند. با جامعیتی که این نظام دارد می تواند در تعامل با سایر تشکلهای کشاورزی و همچنین سیستم دولتی در جهت ساماندهی، نظم بخشی، دفاع از حقوق افراد شاغل در بخش و نهایتاً توسعه و پیشرفت کشاورزی کشور کارایی و تأثیر لازم را ایفا نماید. کارکردها و وظایف نظام صنفی کشاورزی نظام صنفی کشاورزی بعنوان یک نهاد اجتماعی و صنفی دارای وظایف و کارکردهایی است که در آیین نامه اجرایی و اساسنامه های آن ذکر شده و این نهاد را مسئوول برآورده شدن آنها ساخته است.

اهم وظایف و کارکردهای این نظام به شرح ذیل می باشند:

۱- هویت بخشی به شاغلین و مشاغل مرتبط با بخش کشاورزی

۲- حفظ و دفاع از حقوق اجتماعی و صنفی کشاورزان و پیگیری مطالبات قانونی شاغلین بخش کشاورزی از مراجع اجرایی و قانون گذار

۳- رتبه بندی و درجه بندی فعالیت افراد صنفی و سازماندهی آنها

۴- پیگیری در جلب ، تشویق و ایجاد ظرفیت لازم برای سرمایه گذاری در بخش کشاورزی

۵- صدور پروانه صنفی و پیگیری بهره گیری از مزایای قانونی آن برای شاغلین بخش

۶- حضور فعال در مجامع سیاستگذار، تصمیم ساز و تصمیم گیر مرتبط با بخش کشاورزی در سطوح ملی، استانی و شهرستانی در چارچوب قوانین و مقررات و ارائه نظرات فنی، مشورتی و حقوقی در خصوص تهیه لوایح و طرحهای مرتبط به مراجع ذیربط

۷- ایجاد تعاملات لازم با دستگاههای دولتی و سازمانهای صنفی مرتبط در سطوح ملی، استانی و شهرستانی برای توسعه کمی وکیفی و بهبود شرایط تولید، تنظیم بازارهای فروش، صادرات و واردات محصولات و نهاده ها، تعیین نرخ محصولات، فرآورده ها، نهاده ها و خدمات بخش کشاورزی و منابع طبیعی و جلو گیری از قیمت های تحمیلی و غیر واقعی و حذف واسطه ها و دلالان غیرضرور

۸- ارتقای سطح آگاهی، دانش و مهارت اعضاء و ترویج شیوه های نوین در امور تولیدی و خدماتی کشاورزی

۹- تلاش برای بهبود وضع اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و رفاهی کشاورزان.

۱۰- نظارت وکنترل بر تولید محصول سالم و باکیفیت در مراحل مختلف با هماهنگی و همکاری دستگاههای ذیربط ۱۱- نظارت بر فعالیت صنفی کشاورزان و شناسایی و رسیدگی به تخلفات آنها و الزام به رعایت استانداردهای تولید و خدمات در بخش کشاورزی

۱۲- اقدام برای ثبت و ساماندهی آمار و اطلاعات شاغلین بخش کشاورزی

شرایط عضویت در نظام صنفی کشاورزی هر شخص حقیقی یا حقوقی که در زمینه بهره برداری از آب و خاک به منظور تولید محصولات کشاورزی، گیاهی و حیوانی (از قبیل زراعت، باغداری، جنگلداری، جنگل کاری، مرتعداری، آبخیزداری، بهره برداری از شبکه های آبیاری و زهکشی، دامداری، شیلات، آبزیان، پرورش طیور، زنبورعسل و کرم ابریشم) و ارائه خدمات فنی و مشاوره ای کشاورزی و منابع طبیعی فعالیت دارد با ارائه مدارک و مستندات لازم می تواند به عضویت نظام صنفی کشاورزی درآید. نظام صنفی کشاورزی شهرستان موظف است برای افراد صنفی متقاضی عضویت در نظام، نسبت به تشکیل پرونده و ثبت نام با رعایت مقررات مربوطه اقدام نماید. اعتبار پروانه فعالیت یک ساله بوده و عضو موظف است سالانه نسبت به تمدید آن اقدام نماید. ساختار نظام صنفی کشاورزی ساختار نظام صنفی کشاورزی در سه سطح به شرح زیر سازماندهی گردیده است: نظام صنفی کشاورزی شهرستان متشکل از هیئت مدیره ای از منتخبان اعضای نظام صنفی کشاورزی شهرستان می باشند. مجمع عمومی این نظام نیز متشکل از کلیه اعضای نظام صنفی کشاورزی شهرستان می باشد. نظام صنفی کشاورزی استان متشکل از هیئت مدیره ای از منتخبان اعضای هیئت مدیره نظام های صنفی شهرستانی آن استان می باشد. مجمع عمومی این نظام متشکل از کلیه اعضای هیئت مدیره نظامهای صنفی شهرستانهای استان می باشد.

نظام صنفی کشاورزی کشور در سطح ملی نظام صنفی کشاورزی شامل: ۱- هیئت عمومی( اعضای هیئت مدیره نظام های استانی کل کشور) ۲-شورای مرکزی متشکل از: رؤسای هیئت مدیره نظام صنفی کشاورزی استانها، نماینده وزارت جهاد کشاورزی، نماینده دبیرخانه هیئت عالی نظارت بر اصناف کشور،نماینده وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، نماینده سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی کشور می باشد. رئیس نظام صنفی کشاورزی کشور از بین سه نفر از روسای هیئت مدیره های استانی که بالاترین رأی را در شورای مرکزی کسب نموده اند، توسط وزیر جهادکشاورزی منصوب می شود.

اقدامات نظامهای صنفی کشاورزی نظامهای صنفی کشاورزی طی بالغ بر شش سال که از فعالیت آنها می گذرد در سطوح محلی، منطقه ای و ملی اقداماتی داشته اند که به بخشی از اهم آنها اشاره می شود:

• ایجاد شرایط برای حضور قانونمند کشاورزان و بهره برداران بخش کشاورزی برای دفاع از حقوق مشروع و قانونی در مجامع تصمیم ساز و تصمیم گیر بخش کشاورزی

• مشاوره امور کشاورزی به مدیران جهادکشاورزی، فرمانداری ها و استانداری ها توسط نظامهای صنفی فعال شهرستانی و استانی

• پیگیری برخورداری از بیمه های تکمیلی درمان و سایر مسائل رفاهی و تفریحی برای کشاورزان

• مداخله در تعیین تعرفه های خدمات مختلف ارائه شده به کشاورزان از جمله نهاده ها، محصولات، حمل و نقل و مکانیزاسیون

• شناسایی کشاورزان واقعی و کمک به نهادهای دولتی و بانکی برای ارائه خدمات به آنها

• پیگیری حق و حقوق کشاورزان در مراجع مختلف اداری دولتی و غیردولتی، بانکی، دادگستری، بازرگانی و…

• عضوگیری و صدور پروانه های فعالیت برای کشاورزان و بهره برداران بخش کشاورزی و منابع طبیعی: در راستای تشکیل نظام صنفی کشاورزی، کشاورزان و بهره برداران بخش کشاورزی صاحب پروانه فعالیت به عنوان مدرک معتبر شغلی شدند که این پروانه مدرک هویتی آنها محسوب می شود.

• صدور کارت عضویت(کارت شناسایی) برای اعضای نظام صنفی کشاورزی توسط نظامهای صنفی کشاورزی

• صدور تأییدیه کشاورز بودن و معرفی نامه برای بانکها، سازمانهای بیمه گر، امور مالیاتی و… توسط نظامهای صنفی کشاورزی

• برگزاری دوره های آموزشی فنی و تخصصی برای اعضا و حضور در فضاهای مجازی و راه اندازی وب سایت و وبلاگهای اطلاع رسانی

• هماهنگی و برگزاری جلسات مشترک با ادارات مرتبط با کشاورزی و روستایی برای پیگیری امور و انعکاس مسائل و مشکلات و همکاری برای حل آنها

• ارتباط با نمایندگان مجلس در حوزه های انتخابیه و داشتن پتانسیل بالای تأثیرگذاری بر تصویب و یا رد و اصلاح قوانین با توجه به ماهیت غیردولتی، غیرانتفاعی و فراگیر بودن نظام صنفی کشاورزی

• شرکت در جلسات تصمیم ساز و تصمیم گیر مرتبط با بخش کشاورزی و منابع طبیعی به عنوان نمایندگان کشاورزان در سطوح استانی، شهرستانی و ملی

• پیگیری موضوع بازار محصولات کشاورزی و تاثیرگذاری در قیمت گذاری محصولات، فرآورده ها، نهاده ها و خدمات کشاورزی و منابع طبیعی

• شناسایی، استانداردسازی و کدگذاری۲۸۴شغل در بخش کشاورزی : شناسایی، احصا، استانداردسازی و کدگذاری مشاغل بخش کشاورزی و منابع طبیعی به عنوان یک وظیفه حاکمیتی بر عهده دفتر امور تشکلهای کشاورزی گذارده شده است که با هماهنگی بخش های تخصصی وزارت جهادکشاورزی انجام می پذیرد. این کد گذاری بر اساس نظام کدگذاری و طبق بندی مشاغل که تحت عنوان ISIC خوانده می شود انجام می گیرد. ISIC یک طبقه بندی مرجع برای طبقه بندی کلیه فعالیت های اقتصادی می باشد و توسط کمیسیون اجتماعی و اقتصادی سازمان ملل متحد مورد تصویب قرار می گیرد.